Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,Biraz kolonya sürünsem,Ferahlasam, pencereyi açsam.Şöyle bir şey yazdım sonra:Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehreSıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin
[...]
Ben sana mecburum bilemezsinAdını mıh gibi aklımda tutuyorumBüyüdükçe büyüyor gözlerinBen sana mecburum bilemezsinİçimi seninle ısıtıyorum. Ağaçlar sonbahara hazırlanıyorBu şehir o eski İstanbul mudurKaranlıkta
[...]
…Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik
[...]
Ah, kimselerin vakti yokDurup ince şeyleri anlamaya Kalın fırçalarını kullanarak geçiyorlarEvler çocuklar mezarlar çizerek dünyayaYitenler olduğu görülüyor bir türküyü açtılar mıBakıp kapatıyorlarGeceye giriyor
[...]
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalımŞu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarındanBebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarındanDurmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtarŞu aranıp duran korkak ellerimi
[...]
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyiSevgilin bitkin kalmalı öpülmektenSen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüneDenize saatlerce
[...]
Her şey sende gizliYerin seni çektiği kadar ağırsınKanatların çırpındığı kadar hafifkalbinin attığı kadar canlısınGözlerinin uzağı gördüğü kadar gençSevdiklerin kadar iyisinNefret ettiklerin kadar kötüNe
[...]
Sabahattin Ali’nin en büyük özelliği kitap tutkusunun, okuma sevdasının çok olmasıdır. Yazdığının katbekatı okur. 1947’de yazdığı bir yazıyı aktarıyorum. Çok anlamlı, niye öğretmenlik
[...]